Syrië: interview met onze coördinator noodhulp

Thierry-Mehdi Benlahsen, regionaal coördinator van de noodhulpacties van Handicap International, licht het belang toe van het toegankelijk maken van humanitaire acties voor de meest kwetsbare mensen, ook voor personen met een handicap.

Wat is de huidige situatie in en rond Syrië? Hoe organiseert Handicap International haar acties?

Het is zeer moeilijk om de situatie in Syrië in detail te beschrijven, maar –te beoordelen aan de mensen die we helpen in de landen waar ze naartoe vluchten- kunnen we vaststellen dat de humanitaire situatie met de week verslechtert. Bij de eerste golf vluchtelingen telden we een aantal Syriërs die besloten hadden hun land te verlaten, terwijl deze die nu aankomen geen andere keuze hadden. Ze komen hier aan zonder middelen en zijn minder voorbereid. Velen onder hen hebben lichamelijke verwondingen en veel meer mensen zijn getraumatiseerd door wat ze meegemaakt hebben. Dat is waarom we onze manier van werken verder uitbreiden.

We hebben het aantal hulpverleners in onze mobiele teams, die de meest kwetsbare mensen bijstaan, opgetrokken, om ervoor te zorgen dat we hen de informatie en ondersteuning kunnen bieden die ze nodig hebben. We willen te allen tijde vermijden dat de meer kwetsbare personen –dit door verwondingen, marteling, handicap, isolement, ouderdom of zwangerschap- niet aan humanitaire hulp kunnen geraken. Dat is dikwijls wel het geval in humanitaire acties op grotere schaal, omdat deze mensen een specifieke aanpak vereisen. Grote organisaties die met honderdduizenden slachtoffers tegelijk worden geconfronteerd, kunnen hen dit niet bieden.

Om het toenemende psychologische leed onder de vluchtelingen aan te pakken, hebben we eveneens psychosociale activiteiten op touw gezet. Doorgevoerde bevragingen hebben aangetoond dat het onontbeerlijk is om de vluchtelingen ruimte te geven om opnieuw sociale contacten te kunnen leggen en over hun ervaringen te kunnen praten. We starten nu met de organisatie van recreatieve activiteiten voor de kinderen in de gemeenschappen die we bezoeken. Dat wordt mogelijk gemaakt door gespecialiseerde medewerkers. Er zullen gesprekken plaatsvinden met de mensen die als extra kwetsbaar beschouwd worden en met hun families en gemeenschappen. Dit zou de weg moeten banen naar een betere opvang van kwetsbare personen.

Waarom is inclusie zo belangrijk als het op humanitaire hulp aankomt?

In een noodsituatie als deze is bijna iedereen kwetsbaar. De algemene reactie bestaat erin zich tot alle vluchtelingen te richten op basis van hun status. Handicap International heeft echter vastgesteld dat er categorieën van mensen zijn die uit de boot vallen bij deze algemene acties. We doen al het mogelijke om dat te vermijden. De meest kwetsbare mensen hebben speciale aandacht nodig. En toch worden zij vaak vergeten.

Daarom hebben wij bijvoorbeeld in Jordanië samen met de bestuursorganen van de VN ervoor gezorgd dat het ontwerp van de voorzieningen voor de vluchtelingenkampen toegang voorzag voor mensen met specifieke noden, zeker voor mensen met fysieke beperkingen.

Een andere categorie zijn de buitenlanders die in Syrië wonen en niet in aanmerking komen voor de status van vluchteling als ze in buurlanden aankomen. Een belangrijke groep mensen die we helpen zijn Jordaniërs of Libanezen die uit Syrië zijn teruggekeerd en de mensen die vluchtelingen opvangen.

Wat doet Handicap International om mensen met een handicap te helpen?

We zorgen ervoor dat mensen met een blijvende fysieke beperking revalidatie en psychosociale steun krijgen, evenals loophulpmiddelen zoals prothesen en orthesen, die het hen mogelijk maken om zich aan hun nieuwe situatie aan te passen en hun handicap zoveel als mogelijk te overwinnen.

Maar in een situatie zoals we die hier nu zien, is het ook zeer belangrijk om tussen te komen op het moment dat we de ontwikkeling van blijvende handicaps nog kunnen voorkomen. Daarom bieden we in klinieken en ziekenhuizen revalidatieprogramma’s aan voor gewonden die het risico lopen op een handicap. Er zijn voldoende gekwalificeerde mensen in Jordanië en Libanon die goede revalidatieprogramma’s kunnen voorzien, maar ziekenhuizen zijn overbelast en concentreren zich op het redden van mensenlevens. Daarom is onze hulp zo noodzakelijk.