Goto main content

Hulp verzacht zorgen van Iraaks gezin in ontheemdenkamp

Gezondheid Noodhulp
Irak

De zesjarige Sofian en zijn gezin wonen in een ontheemdenkamp in Irak. De 9-koppige familie, met aan het hoofd een mama die er alleen voor staat, leeft er in moeilijke omstandigheden. Dat Sofian hersenverlamming heeft, maakt de zorgen er niet minder om. Gelukkig leert hij beetje bij beetje zelfstandiger te zijn, dankzij de oefeningen met de kinesisten van Handicap International.

Twee mannen in vest van Handicap International buigen zich rond Sofian, die schaterlacht terwijl hij in zijn rolstoel zit.

De zesjarige Sofian en zijn gezin wonen in een ontheemdenkamp in Irak. De 9-koppige familie, met aan het hoofd een mama die er alleen voor staat, leeft er in moeilijke omstandigheden. Dat Sofian hersenverlamming heeft, maakt de zorgen er niet minder om. Gelukkig leert hij beetje bij beetje zelfstandiger te zijn, dankzij de oefeningen met de kinesisten van Handicap International.

Vier jaar geleden besliste de Iraakse Alimah om samen met haar gezin naar de stad Kalar te verhuizen. Daar draagt ze helemaal alleen zorg voor haar familie. "Op een dag was mijn echtgenoot plots verdwenen. Hij werd ontvoerd. Sindsdien hebben we niets meer van hem gehoord. Ik moet me dus alleen zien te redden met onze kinderen en kleinkinderen", legt ze uit.

Een maand geleden werd de familie naar het kamp gebracht in Tazade in het gouvernement Sulaymaniyah, waar ze nu in een kleine soort prefabwoning wonen. Het leven in het kamp is verre van ideaal voor Alimah: "We wonen hier met negen personen. We leven in een kamp in plaats van in de stad. Maar hier zijn we tenminste gezond en veilig. We hebben geen andere keuze dan ons aan deze situatie aan te passen", weet ze.  

Rolstoel en mixer

Sofian kan door zijn hersenverlamming moeilijk bewegen, praten en dagelijkse handelingen uitvoeren. Af en toe gebruikt Alimah een rolstoel om Sofian met haar mee te nemen in het kamp. De resterende tijd is het haar dochter die voor hem zorgt. Handicap International springt het gezin bij en biedt Sofian kinebehandelingen om zijn mobiliteit te verbeteren en hem dagelijkse handelingen aan te leren, zoals zelfstandig eten en drinken.

"Vandaag hebben we een betere rolstoel meegebracht voor Sofian", zegt Pers Bakr, kinesist voor Handicap International. "Deze rolstoel zal Sofian helpen om opnieuw een betere houding aan te nemen, meer evenwicht te krijgen en om in een betere houding te kunnen eten. Omdat Sofian problemen heeft om zijn voeding door te slikken, hebben we ook een mixer meegebracht. Daarmee kunnen zijn maaltijden worden voorbereid en zal hij makkelijker kunnen eten."

Voor Alimah is deze hulp erg belangrijk: "Ik ben zo blij dat ik mijn zoon nu op een stoel kan zien zitten. En dat hij makkelijker zal kunnen eten. Tot nu toe wist ik niet hoe ik hem in een makkelijke houding moest zetten wanneer we gingen eten, wat altijd moeilijke momenten opleverde."

Het dagelijkse leven blijft nog steeds erg moeilijk voor Sofian, maar hij leert zich toch beetje bij beetje zelfstandig te behelpen. "Ik ben onder de indruk van de vooruitgang die Sofian geboekt heeft sinds onze eerste ontmoeting. Het is mijn doel ervoor te zorgen dat hij zich alleen kan verplaatsen en ik denk echt dat wij dit samen zullen bereiken", legt Pers uit.

Alles kwijt

De situatie waarin het gezin van Alimah zich bevindt, was ooit anders. Vroeger leidden ze een comfortabel leven dankzij het loon dat de vader verdiende als ambtenaar en schrijnwerker. Vandaag kan de familie nauwelijks haar dagelijkse kosten betalen. De oudste zoon van Alimah gaat wel dagelijks naar de stad, waar hij een dagjob gevonden heeft. "Mijn zoon werkt in een sportcentrum in Kalar. Hij verdient er een beetje geld, wat ons helpt om eten te kunnen kopen", zegt Alimah.

Arian Jamal, sociaal werker voor Handicap International, ziet het met lede ogen aan. "Het is moeilijk om te zien hoe deze families momenteel aan alles gebrek hebben, terwijl de meeste vroeger in goede of zelfs erg goede omstandigheden leefden. Deze mensen hadden net als u en ik hun eigen huis, een goede job en konden hun kinderen onderwijs laten volgen. Nu zijn ze alles kwijt."

Vanuit hun vestiging in Kalar hebben de teams van Handicap International reeds meer dan 1.400 vluchtelingen geholpen [1] met behulp van fysieke en functionele revalidatiesessies. De teams van Handicap International zijn ook actief in de kampen en gemeenschappen om er loophulpmiddelen te verdelen, sessies voor psychosociale steun te verlenen en de mensen in te lichten over de risico’s van conventionele wapens en zelfgemaakte explosieven.

 

[1] Cijfers van 1 november 2015

Meer over dit onderwerp

Goma: de rust keert terug, de nood blijft groot
© S. Arrivé / HI
Gezondheid Noodhulp Revalidatie

Goma: de rust keert terug, de nood blijft groot

De gevechten zijn gaan liggen in het Oost-Congolese Goma. Het teken voor Handicap International om haar activiteiten te hervatten.

Geweld in Oost-Congolese Goma verergert humanitaire situatie
© E. N'Sapu / HI
Gezondheid Mijnen en andere wapens Noodhulp Revalidatie

Geweld in Oost-Congolese Goma verergert humanitaire situatie

Handicap International biedt revalidatiezorg en psychologische ondersteuning in ziekenhuizen van Goma en bereidt verdeling noodhulpgoederen voor.

Wapens zwijgen in Gaza, maar humanitaire noden blijven enorm Mijnen en andere wapens Noodhulp

Wapens zwijgen in Gaza, maar humanitaire noden blijven enorm

Handicap International focust op bewustmaking over de gevaren van niet-ontplofte explosieven, voorziening van mobiliteitshulpmiddelen en de verdeling van dignity kits.