Na vijftien jaar het Vietnam-programma te hebben geleid, gaf Patrick Le Folcalvez afgelopen januari de fakkel door aan zijn opvolger. Dat zorgde uiteraard voor heel wat emoties binnen het team van Handicap International. Het juiste moment dus om samen met Patrick stil te staan bij de activiteiten van de organisatie in Vietnam.

Het is belangrijk om de landmijnplaag te bestrijden op alle fronten: ontmijning, sensibilisering en slachtofferhulp. Maar om doeltreffend te werken, is ook een goede analyse nodig, kwestie van de resultaten te verbeteren.

Handicap International is sinds 13 mei operationeel in Chengdu, de hoofdstad van Sichuan, de provincie die getroffen werd door een aardbeving. De eerste verdeling van materiaal liet toe om de eerste noden te lenigen van Ziekenhuis 3, de eerste partner van Handicap International in Chengdu. Het hospitaal deed hierop een nieuwe vraag naar materiaal, waarvan een deel de dag zelf nog werd geleverd. Het gaat opnieuw over materiaal voor orthopedie, revalidatie en voor de opvang van de vele patiënten (rolstoelen, tenten, krukken, verband, operatiekits, spalken en gipskragen).

Handicap International werkt al jaren mee aan de preventie van ongevallen door mijnen en niet-ontplofte oorlogstuigen in Cambodja. Het gaat meer bepaald om een registratiesysteem voor mijnverwondingen: het zogenaamde Cambodian Mine/UXO Victim Information System (CMVIS).

Handicap International werkt in sneltempo verder aan de uitbouw van haar noodhulpoperaties in Chengdu, de hoofdstad van de Chinese provincie Sichuan die getroffen werd door de aardbeving.

107 Staten namen deel aan de Dublin-conferentie over clustermunitie. Een verdrag dat deze wapens zal verbieden werd officieel goedgekeurd op vrijdag 30 mei en zal ondertekend worden in Oslo in december 2008. Het nieuwe Verdrag zal clustermunitie verbieden, de vernietiging ervan organiseren en ervoor zorgen dat de slachtoffers volwaardige steun krijgen. “Dit is uitermate belangrijk en zal een groot verschil maken in de getroffen gebieden”, zegt Stan Brabant hoofd van de Beleidseenheid van Handicap International vanuit Dublin, "maar het is eigenlijk slechts het begin als we willen dat de slachtoffers van clustermunitie de hulp krijgen die ze verdienen”.

Vier dagen vóór de goedkeuring van een nieuw internationaal verdrag over het verbod op clustermunitie, juichen overlevenden van clustermunitie over heel de wereld de baanbrekende vooruitgang inzake slachtofferhulp toe. De bepalingen inzake hulp aan overlevenden omvatten onder meer een heel ruime definitie van de term "slachtoffers van clustermunitie", die zowel getroffen individuen als hun familie en hun gemeenschap omvat.

In China blijft het aantal slachtoffers van de aardbeving op maandagochtend in de provincie Sichuan nog steeds toenemen. Drie medewerkers van de Belgische sectie van Handicap International (twee Belgen en een Britse) zijn al ter plaatste in Chengdu, de hoofdstad van Sichuan, 90 km van het epicentrum.

In China blijft het aantal slachtoffers van de aardbeving (7.9 op de Schaal van Richter) op maandagochtend in de provincie Sichuan nog steeds sterk toenemen. Sinds gisteren (13.05) zijn vijf medewerkers van de Belgische sectie van Handicap International (waaronder twee Belgen) ter plaatste actief in Chengdu, de hoofdstad van Sichuan, 90 km van het epicentrum. Het team bestaat uit een coördinator, drie kinesitherapeuten en een logistiek medewerker.

Handicap International is momenteel nog niet operationeel in Myanmar, maar houdt teams met deskundigen klaar in de onmiddellijke omgeving.

Pindanootjes verkopen op weg naar zelfstandigheid. Ik kwam Binh tegen in Vietnam. Mijn collega’s van Handicap International organiseerden een treffen in Na Thrang en zo ontmoette ik de jonge man van 35, die zich voortbewoog met asymmetrische bewegingen van armen en benen en die moeilijk sprak. Hij gaf me zijn naamkaartje: “Nguyen Thai Bihn”. Daarboven stond in het Vietnamees, “ Verkoop van pindanootjes”. Ik was benieuwd hoe hij aan dat beroep was geraakt.

Cambodja is een van de zwaarst bemijnde landen ter wereld. Het is dan ook goed op de hoogte van het Verdrag van Ottawa en was op 3 december 1997 een van de eerste landen om het verdrag te ondertekenen. Ter gelegenheid van de tiende verjaardag maken we de balans op en Cambodja mag terecht trots zijn. Hun taak is nog verre van af, maar toch boekten de Cambodjanen al aanzienlijke vooruitgang, met de hulp van de internationale gemeenschap, de ngo’s op kop. Hun complexe dagelijkse strijd tegen mijnen en andere oorlogstuigen bestaat o.a. uit de ontmijning van honderden vierkante meters vervuild terrein en informatieverspreiding over de risico’s en steun aan slachtoffers.

In Baijora, een dorpje met 900 families en een honderdtal personen met een handicap, werden 90 % van de huizen en ook de twee gemeenschapsscholen vernield. Handicap International zal zich hier inzetten om het dagelijkse leven weer op gang te brengen. Concreet betekent dit dat de organisatie hulp zal bieden bij de heropbouw van de huizen, het heropstarten van de economische activiteiten en het onderwijs.