Tijdens het grensconflict tussen Eritrea en Ethiopië werd op 5 juni 1998 de Ayder-school in Mekelle gebombardeerd. Vliegtuigen kwamen twee keer overvliegen en dropten clustermunitie op de school en de omgeving. Er vielen 53 doden en 158 mensen raakten gewond. Aynalem Zenebe (18) was als klein meisje van zeven jaar na school op weg naar huis toen de bommen explodeerden. Ze raakte ernstig gewond. Een van haar benen moest geamputeerd worden. ‘Ik verloor het bewustzijn’, weet ze.

In 2012 zijn er in Cambodja gemeentelijke verkiezingen en in 2013 volgen er parlementsverkiezingen. De Wet voor de rdBescherming en de Bevoering van de Rechten van Personen met een Handicap is aangenomen in juli 2009. Volgens die wet hebben mensen met een handicap gelijke rechten om deel te nemen aan de verkiezingen in hun land. In 2010 organiseerden we een Project voor Burgerschapsvorming voor Personen met een Handicap.

In 1982 begon Handicap International met revalidatie-activiteiten in Cambodja. Al bijna twintig jaar lang beheert de organisatie drie van de elf revalidatiecentra van het land. Die centra bieden de talrijke patiënten kwaliteitsvolle diensten aan, of het nu gaat om de productie en het herstel van apparatuur, kinesitherapie, sociale begeleiding of thuisbegeleiding.

Hersenverlamming is een handicap ten gevolge van een complicatie tijdens de zwangerschap, de bevalling of net na de geboorte. Een kind met hersenverlamming is meestal verlamd, maar kan ook problemen hebben met zijn motoriek of aan een intellectuele beperking lijden.

“En… actie!” André Saint-Pierre, een Canadese regisseur, draait de laatste beelden voor een feuilleton die in twee afleveringen zal te zien zijn op de Congolese televisie. De bedoeling is het grote publiek te sensibiliseren rond de delicate vraag of kinderen met een handicap al dan niet een plekje op de schoolbanken verdienen.

“Ik zou graag naaister worden, trouwen en een gezin hebben.” Het is de eenvoudige wens van Irette, een meisje van 17 jaar uit Kinshasa. De meeste mensen vervullen die wens zonder al te grote problemen. Voor Irene, die is doof is geworden toen ze vier jaar was, zou dit een mooie overwinning betekenen.

Handicap International is al sinds 2001 aanwezig in Tibet. De organisatie leidt er verschillende projecten in samenwerking met de TDPF (Tibet Disabled Person’s Federation). Met haar projecten wil Handicap International de levenskwaliteit van mensen met een handicap verbeteren. Zo krijgen ze aangepaste medische zorgen, waardoor hun kansen op een professionele toekomst groter worden. En toch moeten mensen met een handicap nog steeds een lange en moeilijke weg afleggen. Dat blijkt uit het verhaal van Tendron.

In een kleine ruimte hangen affiches en prenten aan groezelige muren. Op de grond staat een wankel rek met vruchtensappen en deegwaren. Dat zijn de belangrijkste producten die een Burundese vereniging van een twintigtal mensen verkoopt. In een beurtrolsysteem helpen ze met de verkoop, want er kunnen slechts vijf mensen tegelijk werken met de middelen die voorhanden zijn. Maar toch zit de ruimte elke dag stampvol, want het is de ideale ontmoetingsplaats om een praatje te slaan en te zingen.

Dat mensen met een handicap doorgaans armer zijn, hangt volgens het World Report on Disability samen met hun moeilijkheden om werk te vinden. Zo krijgen ze vaak niet de kans om een opleiding te volgen of hebben ze onvoldoende financiële middelen om in opleiding en werk te investeren. Verder is de werkvloer dikwijls niet toegankelijk en zijn werkgevers niet bereid om iemand met een handicap in dienst te nemen.

Het World Report on Disability geeft aan dat kinderen met een handicap vaker van school wegblijven dan kinderen zonder handicap. Vooral in arme landen is dat het geval. Kinderen met een handicap stoppen ook sneller met school.

Uit het World Report on Disability blijkt dat de helft van de mensen met een handicap de gezondheidszorg die ze nodig hebben niet kunnen betalen. Bij mensen zonder handicap is dat een derde. Mensen met een handicap hebben ook dubbel zoveel kans dat ze bij medisch personeel terechtkomen dat onvoldoende is opgeleid. Verder zeggen meer mensen met dan zonder handicap dat ze een slechte of helemaal geen behandeling kregen.